Zoveel moetjes, zo weinig magjes. Zelfs een kind van negen is al dolgedraaid. Presteren, verbeteren, testen, labelen, bijsturen, bijwerken, en de dag erna opnieuw.
We beginnen de cirkel met een verhaal uit de online WiseWillow Verhalenbibliotheek.
Vervolgens gaan we a.d.h.v. dit verhaal jullie levensverhalen hiermee verweven en datgene wat verteld wil worden laten opborrelen.
• een veilige woonkamer waar je je thuis mag voelen en jezelf mag zijn.
• zonder oordeel geoordeeld wordt.
• een plek waar je mag groeien en verweven met de andere gasten.
• een moment van inspiratie en (h)erkenning.
Ik ben slechts de pen, niet de auteur. Laatst schreef ik een verhaal waar ik niet goed van was. Het had me zo diep geraakt dat ik zat te zuchten van inspanning en nood had aan een wandeling. Ja, ook ik word geraakt door wat ik schrijf want ik bedénk mijn verhalen niet. Ik schrijf wat ik ontvang. Meestal komt er een zin, woord of een titel in mij op. En die schrijf ik al ergens neer, om niet te vergeten. Dan laat ik die zin dagenlang of wekenlang in mijn hoofd ronddwalen. Of
Als jij jouw emoties wegstuurt waar gaan ze dan heen?
Naar de bakker? Naar de andere kant van de wereld? Naar de anderen? Of misschien… heel misschien… ergens naar een plekje nogal dichtbij?
'Ik hou van de complexiteit van mensen'. De mens is een spin op zijn eigen spinnenweb. Draden van alles wat je meegemaakt hebt, verweven doorheen die van de buitenwereld. Patronen, overtuigingen. Wie zijn ze, wat doen ze, wat brengen ze jou.
Mindful weaving bracht liefde en wijsheid. Hij vertelde mij ondertussen al veel van zijn prachtige verhalen. Over groeien en nieuw leven, over meebuigen en nieuwe inzichten, over perfectionisme en loslaten, over samenwerken, verbinden en inspireren...
