top of page
Zoeken


Maar ik móet zoveel...
Zoveel moetjes, zo weinig magjes. Zelfs een kind van negen is al dolgedraaid. Presteren, verbeteren, testen, labelen, bijsturen, bijwerken, en de dag erna opnieuw.


Wie nie weg is...
Als jij jouw emoties wegstuurt waar gaan ze dan heen?
Naar de bakker? Naar de andere kant van de wereld? Naar de anderen? Of misschien… heel misschien… ergens naar een plekje nogal dichtbij?


Wat loslaten niet is...
"Steek je handen in de lucht Beweeg je vingers Knijp je ogen dicht Gooi je hoofd in je nek Steek je vingers in je oren Steek je tong uit na na nana na!" Hoera! Je hebt het losgelaten! Niet dus... Mijn nekhaar gaat rechtstaan als ik iemand " je moet dat loslaten " hoor zeggen. Tegen mezelf, of tegen iemand anders. Wat bedoel je dan? Lekker eigenwijs je tong uitsteken, handjes ervan aftrekken en je ogen dichtknijpen voor wat je overkomen is? Als je je stuur loslaat, knal je vro
bottom of page
