'Ik wil niet huilen want dan breek ik' zei ze...
Waarmee ze meteen mijn eigen hart brak.
Hoezo breken? Hoe kan dat toch dat wij nog altijd denken dat huilen een teken van zwakte is, van breken, van 'woesjie' zijn? En niet alleen mannen. Want dit was een vrouw die dit zei. Ze was ervan overtuigd dat, als ze eenmaal zou beginnen wenen, ze nooit meer zou stoppen. Okee, dat gevoel ken ik. Ooit zat ik daar ook...
Wist je trouwens dat emotionele tranen een heel andere chemische samenstelling hebben dan gewone tranen? Bv. tranen omdat je in de wind staat, of uientranen, of fake tranen.
Een traan is niet gemaakt om vast te houden. Ze is gemaakt om te rollen. Om te vloeien. Laat ze gaan. Zachtjes de drempel over op het moment dat zij er klaar voor is. Ze weet perfect wanneer jij het nodig hebt. Ook dat is flow. Aanvaarden. Laten zijn. Meegaan met wat komt.
Daarna is de opluchting groter dan ooit.
Je zal je 'vers' en krachtig voelen.
En verbaasd zijn dat je nog steeds 'heel' bent. Zelfs meer geheeld dan je dacht.
Tranen breken niet. Ze helen.
Comments